نحوۀ تشکیل ستارگان پرسشی بسیار اساسی در اخترفیزیک است. مطالعه‌ی تشکیل ستارگان به خاطر وسعت فرآیندهای دخیل در آن موضوعی بسیار چالش‌برانگیز است. فرایند شکل‌گیری ستاره‌ها چیزی نیست که بتوانیم از ابتدا تا انتهای آن را مشاهده نماییم، زیرا میلیون‌ها سال طول می‌کشد. اما بتازگی یک شبیه‌سازی خارق‌‌العاده ما را از هر زمانی بیشتر به چگونگی فرایند این پدیدۀ باشکوه نزدیک کرده‌است.
این شبیه‌سازی جدید به ما کمک می‌کند تا پرسش‌های اساسی‌ای را که قبلاً نمی‌توانستیم پاسخ قطعی برای‌شان بیابیم مستقیماً درک کنیم.
ویژگی‌های اساسی تشکیل ستارگان به این صورت است: نخست، با توده‌ای از گاز مولکولی آغاز می‌کنیم که معمولاً در ابرهای حاوی مواد پیدا می‌شود. اگر چگالی کافی باشد، توده‌ی ابر تحت گرانش خودش فرو می‌ریزد تا یک پیش‌ستاره را تشکیل دهد. آنگاه این پیش‌ستاره حول خودش شروع به چرخش می‌کند.
این چرخش باعث می‌شود تا مواد حول پیش‌ستاره بچرخد و قرصی را پیرامون آن تشکیل دهد. آنگاه موادِ قرص درون ستارۀ در حال رشد سرازیر می‌شود؛ درست مثل آبی که بی‌وقفه با قدرت گرفتن کشش گرانشی درون چاه، تخلیه می‌شود. هنگامی که ستاره به‌قدر کافی جرم به‌‌دست آورد، حرارت و فشار در مرکز ستاره آن‌قدر بالا خواهد رفت که واکنش گداخت هسته‌ای آغاز می‌شود و طی آن اتم‌های هیدروژن به هلیوم، گداخته می‌شوند. آنچه از مواد درون قرص باقی می‌ماند در تشکیل سیارات، سیارک‌ها و سایر اجرامی از این قبیل مصرف می‌شود.
چون کل این فرآیند در ابری چگال رخ می‌دهد، برای‌مان دشوار است که مستقیماً آن را رصد کنیم. و به خاطر اینکه تکوین این فرآیند میلیون‌ها سال طول می‌کشد، هر پیش‌ستارۀ منفردی که رصد می‌کنیم صرفاً یک تصویر اجمالی از رویدادی است که به مراتب طولانی‌تر، بزرگ‌تر و پیچیده‌تر است.
منبع: وب‌سایت بیگ‌بنگ