اولين رويداد این ليست، پديدهای بسيار جذاب و هيجانانگيز است. پديدهای که ما آن را به اسم ماهگرفتگی يا خسوف میشناسيم.
خسوف کلی زیبایی که متأسفانه در عرضهای جغرافيايی ايران قابل رؤيت نيست و فقط ساکنان جنوبشرق آسیا، غرب آمریکای شمالی و غرب آمریکای جنوبی و همچنین استرالیا میتوانند شاهد آن باشند.
برای ديدن اولين ماهگرفتگی کلی در خاک ايران بايد تا شهریور 1404 صبر کنيم.
میرسيم به يکی از زيباترين و خاصترين پديدههای نجومی سال؛ رخداد دوم لیست. این پديده که به حلقه آتش معروف است، 20 خرداد 1400 رخ خواهد داد.
حلقه آتش يا خورشیدگرفتگی حلقوی از آن پديدههای دیدنی است که با يک بار ديدنش، لذت آن را تا آخر عمر با خود حس میکنيم. متأسفانه اين پديده هم در خاک ايران قابل رؤيت نيست و فقط در بخشهايی از کانادا، گرينلند و روسيه ديده میشود.
در لحظات اوج يک گرفت حلقوی، تمام قرص خورشيد پوشانده میشود و فقط يک حلقه نورانی نازک از آن ديده میشود. منظرهای که به حلقه آتش معروف است و برای رصد آن در ایران حالاحالاها باید صبر کنیم.
رويداد سوم، مقارنه مریخ و زهره. اگر کمی بعد از غروب خورشيد 21 تير 1400 به افق غربی نگاه کنيد، هلال ماه را میبينيد. اگر بيشتر دقت کنيد، کمی پايينتر از هلال ماه، سياره زهره را میبينيد که با درخشش کمنظیرش منظره زيبايی را بهوجود آوردهاست. اگر باز هم دقتمان را بيشتر کنيم و اطراف زهره را خوب ببينيم، متوجه يک جرم آسمانی نورانی ديگر در نزديکی آن میشويم. اين جرم آسمانی چيزی نيست جز سياره مريخ.
اين پديده که در ايران هم قابل رؤيت است و حتی از پشتبام منزلمان، به شرط صاف بودن هوا، میتوانيم آن را ببینیم چيزی نيست جز مقارنه زهره و مريخ.
چهارمین پديده نجومی مهم سال 1400، يکی از مشهورترين و محبوبترين پديدههای رصدی است که هر سال بسياری از علاقهمندان رو به زير آسمان شب میکشاند.
بارش شهابی برساوشی، شاید برای ساکنان ایران، مهمترین و جذابترین پدیده نجومی سال باشد. پدیدهای که از اواخر تیر تا اوایل شهریور هر سال فعال است و در سال 1400، از شامگاه 21 مرداد تا صبحگاه 22 مرداد به اوج خود میرسد.
برای دیدن این پدیده کافی است از آلودگی نوری شهرها دور شویم و در منطقهای با آسمان صاف، چشم انتظار شهابهای برساوشی بمانیم. بارش شهابی برساوشی حاصل برهمکنش مواد به جا مانده از دنبالهدار سوییفت تاتل با مولکولهای جو زمین است. ذراتی که اغلبشان به اندازه یک سر سوزن کوچک هستند و برای رصدشان به هیچ چیز جز دو چشم مشتاق نیاز نداریم.
پدیده پنجم این لیست، گل سر سبد تمام پدیدههای نجومی است. پدیدهای که با هر بار رخ دادنش در نقاط مختلف کره زمین علاقهمندان به زیباییهای طبیعت را مسحور میکند.
این رویداد که 13 آذر 1400 یا 4 دسامبر 2021 به قوع میپیوندد، چیزی نیست جز یک خورشیدگرفتگی کلی. در خورشیدگرفتگیهای کلی، قرص ماه کل قرص خورشید را میپوشاند و در لحظات اوج گرفت منظره هیجانانگیز تاج خورشید را به نمایش میگذارد.
برای رصد این کسوف کلی، باید یک سفر ماجراجویانه و البته گرانقیمت را به جنوبگان برنامهریزی کنیم. دفعه بعدی که گذر سایه ماه به خاک ایران میافتد، 30 اسفند 1412 خواهد بود.
اما یادمان نرود که امسال در شب اوج بارش جوزایی یعنی شامگاه 22 تا صبحگاه 23 آذر، ماه با فاز تقریبی 77 درصد، مزاحم ماست و فقط شانس دیدن شهابهای پرنور را داریم. با این حال توصیه میکنم برای رصد این بارش برنامه ریزی کنید تا شانس دیدن آذرگویهای درخشان جوزایی رو از دست ندهید.