برای اولین‌بار مولکول‌های آب در سطحی از ماه رصد شد که نور خورشید به آن می‌تابد. این کشف نشان می‌دهد آب ممکن است در سرتاسر ماه پخش شده باشد و محدود به مکان‌های سرد و سایه‌دار نباشد.
این کشف توسط بزرگترین رصدخانه‌ی هوایی در جهان که «سوفیا» نام دارد، انجام شده است. سوفیا که در بالای لایه رطوبتی جو پرواز می‌کند با ابزار فروسرخ خود توانست اثرات شیمیایی منحصر به فرد «آب» را مشاهده و غلظت‌های شگفت‌انگیزی را در دهانه‌ی «کلاويوس» روی ماه بیابد.
آب موجود در سطح ماه به راحتی در فضا گم می‌شود، زیرا ماه جو محسوسی ندارد تا بتواند آن را به دام بیندازد. در نتیجه سئوالاتی درباره‌ی چگونگی دوام این آب سطحی مطرح می‌شود. آب می‌تواند در ساختارهای کوچک شبیه مهره‌های شیشه‌ای در خاک به دام بیفتد که از گرمای زیاد ایجاد شده‌ی ناشی از اثرات میکرومتوریت(خرده شهاب سنگ) تشکیل می‌شوند. برای پیگیری بیشتر در مورد نحوه‌ی تولید، ذخیره‌سازی و جابجایی آب در ماه، پروازهای پیگیرانه‌ی تلسکوپ سوفیا در مکان‌های دیگری که در معرض نور خورشید هستند، در حال انجام است.
این کشف جدید به ناسا در اکتشافات عمیق فضا کمک می‌کند. ناسا در برنامه‌ی آرتمیس، اولین زن و مرد بعدی را در سال ۲۰۲۴ به سطح ماه می‌فرستد تا برای جهش عظیم بعدی بشر – اکتشاف انسان در مریخ از دهه ۲۰۳۰ – آماده شوند. درک علم ماه، کمک می‌کند تا تاریخچه‌ی گسترده‌تری از سیارات داخلی منظومه شمسی بدست آوریم.
تلسکوپ سوفیا بر روی یک فروند هواپیمای”بوئینگ ۷۴۷ مدل اس پی”(Boeing ۷۴۷SP) سوار است و در ارتفاع ۱۲ کیلومتر از زمین پرواز می‌کند. قابلیت پرواز این رصدخانه در ارتفاع ۱۲ کیلومتری از هر نقطه از زمین این مزیت را دارد که از ۸۵ درصد لایه رطوبتی جو زمین فراتر رفته و امواج فروسرخ را از فضا دریافت کند.
پرتو فروسرخ هم به تلسکوپ اجازه می‌دهد از میان ابرهای گرد و غبار به رصد بپردازد. از آنجا که تلسکوپ سوفیا در طول‌موج‌های میانی فروسرخ عمل می‌کند، می‌تواند در میانه غبارهای سرد هم به کار رصد بپردازد.
سایت علمی بیگ بنگ / منبع: NASA